Saç kurutma makinesinin gürültüsü

Düğmesine dokunuyorum , saç kurutma makinesinin , sesiyle doluyor ortalık. Biraz sonra kafamı da yalnızca bu ses dolduracak.
İşte başladı. Bir ya da iki saniye (ama daha uzun bir zaman hisediyorum) donuk duruyorum. Uçuşabilecekleri kadar kurudu saçlarım.
Gözlerimle, aynadan takip ediyorum onları. Artık sesi duymuyorum. Her taraf onunla dolu, ayırt edemiyorum. Tek hissettiğim , elimle taradığım saçlarımda , sıcaklığın gittikçe arttığı.
Biraz aynı yerde tutunca makineyi , elim de , saçım da yanmaya başlayacak. Ama canımı acıtamayacak bir süre. Sonra..
O acıtmadan , ben farklı bir yere doğrulttum bile makineyi.
Acıyla kovalamaca oynarken , bir ya da iki saniye (ama daha uzun bir zaman hisediyorum) yüzüme takıldı gözlerim. Elmacık kemiğimin üzerinde bir yara var. Çenemse paramparça. O kadar ki , yeni çıkan yaraları seçemedim kalabalıkta.
Ne kadar güzeldim oysa; saçlarım böyle yanmaz ve yüzümde yaralar çıkmazken. Gözlerim , zorla söndürülmüş birer mum gibi bakmazdı a , alev alev parlardı eskiden.
Düğmesine dokunuyorum , saç kurutma makinasının; sesi el ayak çekiyor şimdi , civardan ve zihnimden, ağır ağır.